آب زنید راه را  هین که نگار می رسد

مژده دهید باغ را  بوی بهار می رسد

راه دهید یا را ، آن مه دَه چار را

کز رخ نور بخش او  نور نثار می رسد

چاک شده ست آسمان ، غلغله ای ست در جهان

عنبر و مشک می دمد ، سَنجَقِ یار می رسد

رونق باغ می رسد ، چشم و چراغ می رسد

غم به کناره می رود ، مَه به کنار می رسد

تیر روانه می رود ، سوی نشانه می رود

ما چه نشسته ایم پس ؟ شه ز شکار می رسد

باغ سلام می کند ، سرو قیام می کند

سبزه پیاده می رود ، غنچه سوار می رسد

خلوتیان آسمان تا چه شراب می خورند !

روح خراب و مست شد ، عقل خمار می رسد

چون برسی به کوی ما ، خامُشی است خوی ما

زان که ز گفت و گوی ما ، گرد و غبار می رسد

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: